ఈ ఫోటో ఒక్కటే చాలూ…మన ఆధునిక ప్రపంచం ఎంత ప్రమాదకరంగా నిశ్శబ్దంగా మారిపోయిందో చెప్పడానికి.
ఒక బోగీ నిండా మనుషులు ఉన్నారు…
కానీ ఒక్క చూపు కూడా మనుషుల మీద లేదు.
ప్రతి తల వంగి ఉంది…
భక్తితో కాదు,
బానిసత్వంతో — మొబైల్ స్క్రీన్ ముందు.
ఇది అలవాటు కాదు…
ఇది మెల్లగా చంపే ఎడిక్షన్.
యువకుల చేతుల్లో ఉన్నది ఫోన్ కాదు,
వాళ్ల సమయం, శక్తి, ఆలోచన, భావోద్వేగం, భవిష్యత్తు అన్నీ దానిలోనే బంధించబడ్డాయి.
నవ్వు → ఎమోజీ అయింది
బాధ → స్టేటస్ అయింది
ప్రేమ → రీల్ అయింది
జీవితం → స్క్రోల్ అయింది
చుట్టూ ఎంత మంది ఉన్నా,
మనసు మాత్రం ఒంటరిగా ఉంది.
మాట్లాడాల్సిన చోట టైప్ చేస్తున్నారు,
అనుభవించాల్సిన చోట రికార్డ్ చేస్తున్నారు,
జీవించాల్సిన చోట చూస్తూ బ్రతుకుతున్నారు.
👉 ఇది ప్రమాదం కాదు… మహాప్రమాదం.
ఎందుకంటే, ఈ ఫోన్
నీ చేతిలో ఉన్నప్పుడు కాదు,
👉 నీ తలలోకి ఎక్కినప్పుడే నిన్ను ఓడించింది.
నిజం ఏంటంటే — ఈ మొబైల్ కన్నా ఎంతో పెద్ద లైఫ్ ఉంది.
స్క్రీన్ బయట ఒక ఆకాశం ఉంది
నోటిఫికేషన్ లేని ప్రశాంతత ఉంది
లైక్స్ అవసరం లేని ఆత్మగౌరవం ఉంది
వైఫై లేని చోట కూడా పని చేసే మనసు ఉంది
రీల్ కాదూ… రియల్ జీవితం ఉంది
ఫోన్ని ఉపయోగించు,
కానీ నీ జీవితాన్ని దానికి అప్పగించకు.
లేకపోతే రేపు
నీ యువత గడిచిపోయిందని
నీకు నోటిఫికేషన్ రాదు…
పశ్చాత్తాపమే వస్తుంది.
మొబైల్లో కాదు…
బయట లైఫ్ ఉంది.
తలెత్తి చూడు.
